Yaklaşık ÎÖ 10000'de buzulların yavaş yavaş çekilmesiyle Ön Asya ve Kuzeybatı Avrupa' daki Yontma Taş Devri insanları farklı bir yaşam biçimine geçtiler. Orta Taş Devri adı verilen bu dönemde, iklimde görülen ısınmayla birlikte bitki örtüsü de değişti. Kuzeybatı Avrupa'da sık ormanlar yetişti. Bizon, at ve rengeyiği sürüleri ile mamutlar ortadan kayboldu. Avcılık ve toplayıcılıkla uğraşan Orta Taş Devri insanları daha küçük av hayvanlarıyla yetinmek zorunda kaldılar.
Başlangıçta ağaçlan keserek ormanı açma olanakları yoktu. Bu yüzden ağaçların daha seyrek olduğu yerlerde, deniz kıyısında, göllerin ve ırmakların yakınında, kuru, kumlu fundalıklarda barındılar. Küçük insan grupları oklar ve geyik boynuzundan yapılmış mızraklarla avladıkları küçük hayvanları, kuşları, balıklan ve deniz kabuklularını yiyerek yaşadılar. Çakmaktaşından, tahta ya da kemik kabzalar ya da saplar takarak kullandıktan bıçaklar, ok uçlan ve minik oltalar gibi küçük aletler yaptılar. Daha sonralan çakmaktaşından kullanışlı baltalar da yapıldı.
Taş kadar dayanıklı olmayan maddelerden yapılma aletler turbalıklarda korunmuş olarak bulundu. Bunlar arasında alet saplan, ok saplan, kızaklar, huşağacı kabuğundan eşyalar sayılabilir. Deniz kıyısındaki büyük kabuk ve kemik yığınları genellikle insanların yaşadığı yerleri gösterir.
Anadolu'da Orta Taş Devri'ne ait kalıntıların bulunduğu önemli yerlerden biri Antalya' daki Beldibi kaya sığmağıdır. Taş Devri'nin tüm evrelerine ilişkin buluntuların elde edildiği Beldibi'nde, Orta Taş Devri'ne ait küçük taş aletler, çakmaktaşından ve kemikten yapılma oltalar, uçlar ve kazıyıcılar özellikle dikkat çeker.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder